بای بای واکسن

پسر نازم بالاخره این پروژه ی واکسن هم تموم شد و شاخ غول و شکوندیم وای که بعد از

شما خیال من راحت شد اه چی بود همش درد و گریه

سه شنبه رفتیم برای واکسن اول قد و وزنت بود که همه  چیز نرمال بود و خوب بود و من هم

خوشحال بودم بابت این قضیه شما هم زمان کشیدن وزنت بنای ناسازگاری و گذاشتی و

شروع کردی به گریه و بعد از اینکه شمارو بردم آرایشگاه  و ترسیدی و گریه کردی بعد از اون

هر جا که میری و آدم غریبه می بینی می ترسی و گریه می کنی مخصوصا اینکه

کارشناسی که شمارو معاینه میکرد لباس سفید پوشیده بود و وحشت شمارو برداشته بود

خلاصه به هر سختی بود قدو ونت تموم شد و مامان جونی و خدا خیر بده شمارو برد بیرون تا

من متوجه بشم که قدو وزنت چند بوده و نوبت بعدیت کی هست و از این حرفا بعد از اون هم

رفتیم برای واکسنت که اول دستت و زد زیاد گریه نکردی ولی زمانیکه پات و زد شروع کردی و

دیگه ساکت نشدی تا زمانی که از مرکز بهداشت بیاییم بیرون

 زمانیکه اومدیم بیرون خیالت راحت شد و نصف راه و پیاده اومدی چون راهی نیست تا

خونمون 10 دقیقه راهه مامان جونی گفت پیاده بریم خریدهم کنیم  شما هم نصف راه وپیاده

اومدی داغ بودی متوجه نبودی که نمی تونی بعد از اون راه بری

بعدش رفتیم خونه ی مامان جونی تا دو روز بعد از اون تبت بالا بود و با ایپوبروفن پایین میاوردم

تبت و بعد از ظهرش هم گریه هات شروع شد تا شب اصلا نمی تونستی راه بری تا اینکه

خاله جونی وخدا خیرش بده توپت و آورد ومشغول بازی شد باهات دیگه یادت رفت پا دردچیه و

خودت بلند شدی و راه رفتی ولی لنگون لنگون راه می رفتی تا قبل از اون همش بغلم بودی

اون شب از بس خسته بودی و خستم کرده بودی که زودی با هم خوابمون برد  از فردا

صبحش بهترشدی تا الان و امروز هم خداروشکر مشکلی نبوده

دیگه تموم شد تا 6 سالگیت به امید خدا اون موقع هم پهلوونی هستی برای خودت و گریه

نمی کنی ومن خیالم راحته .

همیشه سالم و شاد باشی عشق مامان